Stageverslag San Jose 2008

San Jose, een stad gelegen aan de westkust van de staat California, behoort met zijn 974000 inwoners tot de derde grootste stad van de staat na Los Angeles en San Diego en tot de 10de grootste in de US.
Dagelijks komen er nog eens een 300000 mensen werken in hoofdzakelijk bedrijven voor hoogtechnologisch onderzoek en research.
De stad is gelegen aan de baai van San Fransicco en heeft een zeer zacht klimaat met temperaturen die in mei reeds kunnen oplopen tot tegen de 30°C.

Om de veiligheid van al deze mensen te garanderen beschikt de stad over 31 brandweerposten die verpreid liggen over het volledige gronggebied.
Wij brachten reeds in 2002 een zeer positief bezoek aan deze vooruitstrevende brandweerdienst .

Wat bieden wij aan :

Ziezo, het is zover. Deze ochtend zijn Filip Van Acker en Pascal Favere vertrokken richting San José, Californië. Ze zijn de voorbode van de groep Fire Observers die morgen zullen vertrekken. Omstreeks 07h30 deze ochtend werd er afspraak gemaakt aan de vertrekhall van de luchthaven te Zaventem. Er stond al een vrij lange wachtrij aan de check in voor Delta Airlines. Filip en Pascal nemen de vlucht Brussel-Atlanta en Atlanta-San Francisco en hun voorziene landingstijd in San Francisco ligt omstreeks 0700 pm, 04h00 (12/05/'08) Belgische tijd. Na de nodige controles in Atlanta zullen zij de huurwagen ophalen en zich naar het hotel begeven voor een zalige nachtrust. Maandag tijdens de dag bezoeken zij reeds de brandweer van San José.
Filip en Pascal werden uitgewuifd door familie en natuurlijk Marc Opstal en Carl Verstrepen, bestuursleden van de vzw Fire Observers.
Maandag 12 mei 2008:

Na het vertrek van Filip en Pascal gisteren, nam Frank vandaag het voortouw om de groep naar San José te leiden.
Om 07h30 deze ochtend was de check in reeds voorbij en bleef er enkel nog wat tijd over voor enkele laatste afscheidswoorden en natuurlijk de groepsfoto.
De 12 mannen namen vanop Zaventem het vliegtuig richting Atlanta om van daaruit verder te vliegen richting westkust. In Zaventem werd de groep uitgewuifd door de nieuwste crashtender die de luchthavenbrandweer sinds kort in het bezit heeft.
Vandaag hadden Filip en Pascal reeds een eerste ontmoeting met Cheryl Goldsmith, onze contactpersoon voor deze stage. Alles ziet er perfect uit en het beloofd een schitterende brandweerstage te worden. De plannen voor de komende week werden doorgenomen en hier en daar werd nog wat bijgesleuteld. Om 18.00 zijn we vertrokken naar de luchthaven van San Fransisco om de rest van de groep op te halen.
Eenmaal aangekomen in ons hotel te San Jose bezochten we nog een hamburgertent om vervolgens te genieten van een welverdiende nachtrust.

Dinsdag 13 mei 2008:
Vandaag begint de stage voor de groep..
Vanochtend vroeg opgestaan(onze biologische wekker zorgde daar voor)en richting SJFD Station 1 gereden waar ons een hartelijke verwelkoming wachtte met een lekker ontbijt. Vervolgens op visite gegaan bij de 911 centrale en station 20 San Jose Airport. Het weer is prachtig en de mensen erg vriendelijk. Natuurlijk kriebelde het bij iedereen om op post te gaan en te beginnen aan de ride alongs.
Vwb ons station werden we na het avondmaal(aardappelpuree,kip uit de oven en broccoli)meegenomen voor een proefritje op een Tillertruck een ervaring apart………… Kort daarna een medical call -> "code", persoon buiten bewustzijn ASAP assistentie gevraagd. Alle handen waren nodig voor CPR en transport.Ook elders horen we meldingen dus ik neem aan dat de collega's ook niet stil zitten.

Woensdag 14 mei 2008:
Ook vandaag wachtte ons weer een druk programma, we hadden afgesproken op station-1 om 08.30 uur maar dat werd voor de meesten iets later. Nagenoeg niemand had een nacht gehad zonder uitrukken; wat opvalt is het grote aantal Medical Calls. De verhalen waren niet van de lucht en iedereen nam zichtbaar genoegen met de nachtelijke onderbrekingen. In groep vertrokken naar het San Jose Fire Museum, waar we werden opgewacht door een heel erg enthousiaste medewerker. Het mooie van het San Jose Fire Department is dat nagenoeg alle verzamelde stukken ook daadwerkelijk dienst hebben gedaan in de stad. Het meeste van het materiaal ziet er erg fraai uit, qua restauratie hebben ze nog wel een paar jaar werk. Een rondrit met een Mack vormde de afsluiter van ons bezoek. Na het museum was de Maintenance Facility aan de beurt, de stad houdt alles in eigen hand en voorziet in het onderhoud van alle brandweer en politievoertuigen. Daarnaast worden ook de nieuwe voertuigen hier voorzien van alle benodigde electrische apparatuur. Ook de nieuwe crashtender voor de luchthaven brandweer wordt hier afgebouwd. Gordon Biersch Brewery werd aangedaan voor de lunch; we hebben samen in de patio gezeten hetgeen gezien de zomerse temperaturen geen marteling was. Na een vluchtige blik in de brouwkelder zelf gingen we op pad naar Station 29 waar de HAZMAT is gestationeerd. Ook op Station 29 werden we weer met open armen ontvangen;ale deuren gingen open en overal volgde een uitvoerige uitleg bij. Fire Captain Wayne van Gundy toonde ons allerlei equipment wat na 9/11 zijn intrede had gedaan bij het HAZMAT team. De uitleg over de nieuwe ambulance werd abrupt onderbroken door alweer een melding die dag. Onze hele groep was op Station-1 uitgenodigd voor dinner; 2 SJFD collega's hadden een uitgebreide Mexicaanse maaltijd voor ons bereidt. Het smaakte eenieder fantastisch maar was voor sommigen wel pikant hetgeen door de Amerikaanse collega's werd weggelachen. Ook hier werd het gezellig samen zijn weer onderbroken door een melding………………….

Donderdag 15 mei 2008:
In sommige stations konden ze vannacht even bijslapen , anderen werden dan weer opgeroepen voor een toch wel bizarre tussenkomst. Geen van onze Belgische of Nederlandse deelnemers kan met veel ervaring spreken over hoge gebouwen, Zo'n high rise buildings zoals je aantreft in het centrum van de meeste Amerikaanse steden. Om ervoor te zorgen dat er water uit de kraan komt, in zo'n hoog gebouw, is dikwijls op de hoogste verdieping ergens een voorraadtank ingebouwd. Vannacht kwam er een oproep binnen voor wateroverlast. In een gebouw was de tank, die op de twaalfde verdieping stond, gescheurd. Gevolg, enkele duizenden liters die twaalf verdiepingen naar omlaag stroomt en je aan de voordeur tegemoet komt. Alle SAR eenheden werden opgeroepen, en met vereende macht werd geholpen bij de opkuis. Vanochtend stond een stadsrit met de oude Engine-30(Shark Engine) op het programma; hetgeen gezien de erg zomerse temperaturen(35+) geen straf was. Shark Engine is special painted en wordt ingezet bij allerlei festiviteiten.

Vrijdag 16 mei 2008 :
Gisterenavond nog verschillende ""Calls" gehad; te beginnen met een oproep van een onwelwording. Frapant was dat men eerst 911 belde en de brandweer veel eerder ter plaatse kwam dan de ambulance;iets wat hier vrij normaal blijkt te zijn. Ons adres bleek een verbouwde garage te zijn waar een echtpaar permanent in woonde, als je weet dat de man al langere tijd aan bed gebonden was dan kun je waarschijnlijk wel bedenken wat we daar aantroffen. Na stabilisatie kwam de ambulance ter plaatse en werd de patient getransporteerd.
Toen we goed en wel terug waren kwam de volgende melding al binnen; er was iemand voor de deur van Station 30 gedumpt; het ging om een jonge gast van 16 die zat te stuipen en slecht aanspreekbaar was. Pols,bloedsuiker,hartritme allemaal OK …gedacht werd aan experimenteren met drugs. Ambulance werd opgeroepen en heeft de patient meegenomen. Vanochtend waren we te gast bij Cal Fire waar ons een uitleg en demonstratie van de bosbrandbestrijdingsdienst werd voorgeschoteld. Met name de demonstratie met de helicopter was erg imponerend. Wat verder opviel was de discipline waarmee gewerkt wordt;hetgeen wel verklaarbaar is wanneer je weet dat deze mensen gedropt worden in een onherbergzaam gebied waar zij totaal op zichzelf zijn aangewezen. Ook vandaag waren de weersomstandigheden weer uitzonderlijk(39+).

Zaterdag 17 mei 2008:
Het begin van weekend voorspelt veel goeds, overal in de stad horen we brandalarmeringen echter (nog)niet in de buurt van station 30. Vannacht weer verschillende meldingen gehad: Mediccalls,Rescue Alarm,Fire Alarm High Rise Building. Begonnen met een melding aangaande een lekkende propaantank,vervolgens een onwelwording in het Hilton Hotel, gevolgd door een autoongeluk op de snelweg. Later op de avond kwam een vrouw richting station die zei verkracht te zijn en vroeg om een ambulance;het bleek echter te gaan om een bekende van de politie die haar dan ook netjes hebben afgevoerd. De laatse melding betrof wederom een auto ongeval waarbij de chauffeur het hazepad had gekozen; enkele honderden meters verder werd hij aangetroffen en ook hij kreeg een ritje jailhouse aangeboden. Ook tijdens oproepen werkt de brandweerdienst aan haar PR; met name kinderen worden aangesproken en uitgenodigd eens een kijkje te nemen in een Engine zodat zij vertrouwd raken met de aanwezigheid van de brandweer. Het zelfde geldt eigenlijk voor de buurt waar het Station is gevestigd, ook wanneer deze niet veilig is ondervindt men hier geen hinder of overlast. Mensen lopen gemakkelijk eens binnen en maken een praatje. Gisteren rond 22.00h kregen Jan en Filip (The Chief) een melding van een brandje van onbekende oorzaak. Onmiddellijk werd uitgerukt met USAR 5 richting plaats van het onheil. Bij aankomst bleek het om een aangestoken brand te gaan in een afvalcontainer. Op het moment dan Engine 5 ( Eddy en Luc ) aankwamen sloegen de vlammen reeds binnen in de opslagruimte van importeerde Chinese produkten. Ook Frederik en Johan kwamen ter plaatse met de Battalion chief van Station 1.Deze morgen om 07.30 kregen we melding van een kop-staart aanrijding op de I-680. De jonge dame in kwestie werd door de Crew van USAR 5 uit het voertuig gehaald en afgevoerd voor AMR (plaatselijke ambulancedienst).Vandaag een volledige dag Ride-Along en deze avond naar een indoor Footballgame van de plaatselijke Sabercats.

Zondag 18 mei 2008:
Hallo, zondag – rustdag
alhoewel dat voor onze fireobservers relatief is natuurlijk. Vandaag staat er een bezoek op het programma aan San Fransisco. We vertrekken rond 8.30h bij station 1 maar eenmaal aangekomen in San Fransisco merken we al snel dat er een groot parkeerprobleem heerst omdat net vandag de Bay to Brakers parade is in de stad, een verklede optocht waar zo’n 100000 uitgelaten Amerikanen aan meedoen.
We besluiten dan maar om te voet de stad te gaan verkennen wat voor sommige toch wat krampen in de kuiten opwekt door de grote hoogteverschillen die San Fransisco kent.
We krijgen ook nog een korte rondleiding in het Fire Museum en ontmoeten de crew van Engine 10 vlak naast het museum.
Ons dagje San Fransisco sluiten we af in Fishermans Wharf waar iedereen een paar uur vrij is om wat te winkelen of om eens den culinairen uit te hangen.
Op onze terugweg richting San Jose hebben we nog een ontmoeting met Marc Mooney ( onze contactpersoon van de stage in 2002) die ons meeneemt naar enkele bars waar we kunnen genieten van enkele prachtige natuurverschijnselen (???!!!).

Maandag 19 mei 2008:

Ondanks dat we nog een volle dag te gaan hadden werd vanochtend afscheid genomen op Headquaters; we hadden een ontmoeting met de San José Fire Chief Darryl Von Raesfeld. Men was erg geinteresseerd in de samenstelling van de groep,de werking van de organisatie and last but not least onze ervaringen op Californische bodem. We waren natuurlijk niet met lege handen gekomen; Darryl en Cheryl kregen beiden een mooi beeld overhandigd. Alle leden van onze groep werden bedacht met een pin van San José Fire Department.

Dinsdag 20 mei 2008:

Vanochtend vroeg vertrokken vanuit onze Firestations te San José,nog eens met weemoed achterom gekeken en vervolgens koers gezet naar Monterey.Bij aankomst was de mist nog spelbreker maar bij vertrek vanuit Monterey zag het er allemaal al wat zonniger uit. Via "17 mile drive" werd koers gezet naar Carmel. Het plaatsje is om 2 zaken bekend: Clint Eastwood is er burgemeester geweest(en woont er nog steeds) en het heeft de duurste golfbaan in de VS. De 17 mile drive is ronduit fantastisch; spectaculaire uitzichten op de Atlantic Ocean,ruige golfpartijen en een schitterend landschap.
In Carmel werd nog een bezoekje gebracht aan het Fire Department welk gevestigd is in een wel erg nostalgische omgeving.Alles ademende de sfeer van vroeger uit behalve dat er nu moderne voertuigen in de garage staan te pronken.
Na Carmel werd koers gezet naar Gilroy waar iedereen tot genoegen kon winkelen in een gigantisch outlet shopping center.
Het was al rond 17.00h als we vertrokken richting Mariposa, een plaatsje in de buurt van Yosemite National Park.

Woensdag 21 mei 2008:

Op de planning van vandaag staat een ritje van 250 km. Maar wat voor ritje !!
Doorheen het Yosimite National Park, een afgesloten natuurpark vooral gekend om de watervallen , de kale bergtoppen en wijdse valleien. Een plaats waar men meestal naartoe trekt om lange wandelingen te maken. Ook op degenen onder ons, die niet zo natuurparkminded zijn, maakte al het wonderlijke natuurschoon van deze dag een diepe indruk. Toen we het park inreden eerst wat fotootjes gemaakt van watervallen en rotspartijen, vervolgens een wandeling naar de Vernal Falls gemaakt, de Upper en Lower falls bezocht en de middag afgesloten met een picknik in het park. Na Yosemite gingen we op weg naar onze eindbestemming voor woesndag: Mammoth Lakes. Aangezien de Tioga pas sinds dinsdag was geopend hebben we deze route gekozen; we werden alweer getrakteerd op wonderlijk vergezichten en wisselende decors.
Met bergtoppen van 8842 Ft (voet) spreken we al vlug over bijna 3000 meter hoge bergtoppen. Omdat het weer de laatste week zo goed was is de doorgang aan de oostkant geopend en werd het voorziene programma aangepast. We rijden dus doorheen het park en overnachten vannacht in Mammoth Lakes. Hierdoor kunnen we morgen de rit inkorten en via Death Valley naar Las Vegas gaan.

Donderdag 22 mei 2008:

Na gisterenavond Rudy's verjaardag gevierd te hebben moest er vandaag terug vroeg worden opgestaan voor de rit naar Las vegas. Vertrek was voorzien voor 07.30 uur; toen we de gordijnen openden werden we aangenaam verrast met een wit tapijt. Het had dik 10 centimeter gesneeuwd en was berekoud buiten;hoe weersomstandheden zo snel kunnen veranderen….. Na de wagens sneeuwvrij gemaakt te hebben en de lokale bakkerij geplunderd te hebben gingen we op pad naar Death Valley waar we een eerste stop voorzien hadden in Stove Pipe Wells. De tocht ging verder via Sand Dunes naar Bad Water hetgeen het diepste punt is; vervolgens werd koers gezet naar Soshone waar we weer hebben gepicknikt. De borden vertelden ons dat Las Vegas vervolgens op 84 mile afstand lag; bij de meesten begon het al te kriebelen…………………..

Vrijdag 23 mei 2008:

We hebben onze intrek genomen in het Hooters hotel ipv Motel6,wat voor eenieder als een verrassing kwam.Na de koffers opde kamer gebracht te hebben en ons te hebben verfrist zijn we met de bus(40 min) naar Fremontstreet gereden wat eigenlijk het oude Las Vegas is en aan het einde van de strip ligt. Iedereen kreeg alvast een aardige indruk van alle aan de strip gelegen hotels en bezienswaardigheden zoals de fonteinen van de Bellagio, de zeeslag voor Tresure Island en de gondels bij de Venetian.Op Fremont street aangekomen hebben we de lasershow die elk uur op de overkapping van het gebied wordt geprojecteerd bekeken;ondanks dat sommigen dit al eens eerder hadden gezien blijft het een uniek iets. Na Fremontstreet de bus terug op en koers gezet naar de Stratosphere Tower,die met zijn 350 meter hoogte hoog boven de strip uitziet.Op het topje van de Stratosphere bevinden zich drie attracties met een hoog pretpark gehalte;gekozen werd voor een ritje in de X-Scream,de Amerikanen zouden zeggen "Awesone"!. Terug de bus op en afgestapt aan de Bellagio waar vandaan we de rest van de strip te voet hebben verkend,de rest zal moeten wachten tot morgen; tijd om onder de wol te gaan.

Zaterdag 24 mei 2008:

Ook vanmiddag weer een wandelingetje op de strip gemaakt,de weersomstandigheden zijn voor Vegas begrippen niet best;wind,wat regen en koel. Op de bezoekers heeft dit alles duidelijk geen invloed vanaf vanochtend draaien de casino"s weer op volle toeren en ook buiten is het aardig druk.
Sommigen onder ons bezochten alweeer een outlet shopping center anderen genoten dan weer van een wandeling of een frisse pint aan de bar.

Zondag 25 mei 2008:

Onder het motto, what happens in Vegas stays in Vegas, zullen we moeten wachten op alle sterke, en minder sterke verhalen uit Vegas. Ondertussen hebben we de staat Nevada verlaten, en komen zo meteen één uur dichter bij huis. Vanaf nu bedraagt het tijdsverschil 8 uur ipv 9 uur. We steken de grens over op de Hoover Dam, een bouwwerk van 1932, gebouwd op de Colorado rivier. Ze voorziet de omgeving, en dan vooral de stad Las Vegas van de nodige power, om al die blinkende neonreclame gaande te houden. Dit enorme bouwwerk vormt inderdaad de grens tussen Nevade en Arizona. Vandaag gaat het via Kingman naar de Grand Canyon. Over deze historische route, die deel uitmaakt van de befaamde Route 66, komen we bij het misschien wel meest befaamde bouwwerk van de natuur, The Grand Canyon. De Erosie heeft er gezorgd voor een uitzonderlijk fenomeen, dat we wel kunnen fotograferen , maar voor de echte impact te begrijpen moet je er naast staan. We beloven nu al dat er weer ontelbare beelden zullen gemaakt zijn. Spijtig van het slechtere weer, volgens de voorspelling zou het vandaag maar rond de 12°C zijn.

Maandag 26 mei 2008:
Laatste dag van de trip. Vandaag doen we de laatste grote verplaatsing. Vanuit Flagstaff, Arizona, trekken we vandaag door het Sedona Natl Park, dat vooral gekend is om zijn rotsformaties.
In Sedona nemen we uitgebreid de tijd om eens lekker te ontbijten en nog wat rond te kijken.
Rond 11.00h wordt er vertrokken richting Phoenix waar we eerst de Hall of Flame bezoeken, het grootste brandweermuseum in de VS. Als we aankomen in ons hotel is het nog lekker warm en besluiten de meesten nog eens een duik te nemen in het koele zwembadwater.
De laatste avond op Amerikaanse boden wordt traditiegetrouw afgesloten met Chicken van KFC en voldoende Budjes.

Dinsdag 27 mei 2008:
Vroeg uit de veren deze morgen. Tijdig opstaan om naar de luchthaven te rijden (ongeveer 20 minuten). Daar moesten de auto's ingeleverd worden en iedereen inchecken. Hopelijk niet te veel problemen met het gewicht van de bagage ?

Woensdag 28 mei 2008:
Aan alle mooie dingen komt een eind, en ook deze stage van de Fireobservers werd vandaag afgesloten. Zoals voorzien kwam de vlucht uit Atlanta tijdig aan in Brussel, en na een kleine douane controle van Frank, mocht iedereen verder en stonden de vrienden en familieleden iedereen op te wachten, of waren ze tenminste onderweg. Na de groepsfoto vertrok iedereen blij en voldaan richting familie en geliefden.