Stageverslag Orange County 1998

– 1 officier / Battalion Chief
– 2 Captain's ( Engine en Truck )
– 2 Firefighters – chauffeurs ( Engine en Truck )
– 2 Firefighters – Paramedics ( Engine )
– 1 Firefighters ( Truck )
– 2 ambulanciers ( ET )

Elk team draait in een 24-uren shift. Er zijn 3 teams per kazerne.

Brandweermannen in Orange County hebben eerst de "Fire Academy" doorlopen ( Zou het daar ook zo leuk zijn als in "Police Academy" ?) en kunnen zich dan specialiseren in bepaalde taken. Een job als brandweerman staat er m.i. hoog aangeschreven als je weet dat er voor een aanwerving van 30 vacante betrekkingen bij de brandweer van Los Angeles 8.000 kandidaten waren …..

Een van de specialisaties die kunnen gevolgd worden is een sterk doorgedreven medische vorming. Dit kan resulteren in de functie als "Paramedic"
Dit zijn de mannen die o.a. de "Engine" bemannen. Ze vertrekken steeds bij elke medische oproep en zullen instaan voor het toedienen van de eerste zorgen.
Ze gaan tamelijk ver in hun tussenkomsten en kunnen zelfs medicatie toedienen.
De ambulanciers ( technicians ) besturen de ziekenwagen, zorgen voor aanbrengen van de draagberrie en het materiaal maar doen géén medische interventies.
Het systeem van de MUG-dienst die wij kennen in België en de dokter die ter plaatse komt bij ernstige ongevallen en / of medische tussenkomsten is in de States onbestaande.
Alhoewel, als je met een aantal dokters in de spoedgevallendienst van de ziekenhuizen ons systeem gaat uitleggen, dan zouden ze dit ook graag bij hen doorvoeren. Er is echter één factor die steeds naar boven komt, nl. die heilige schrik voor een rechtzaak …… Een enkele fout kan je bankroet maken.

ET64 … Engine64 …. Battalion 1 …
Time for action !
De dispatcher zal dus zorgen voor de alarmering.
In de kazerne worden drie korte geluidsignalen gegeven en een allerliefste (vrouwen)stem dreunt luid en helder het lijstje af van de wagens die moeten vertrekken.
" ET64 … Engine 64 …… "
Is de oproep bovendien in de loop van de nacht, dan gaan automatisch alle lichten aan in de kazerne. Nog eventjes draaien in bed en proberen verder te slapen lukt dus niet.
We hadden snel geleerd van onze captain dat er zoiets was als de "90-seconds rule"
Tussen alarm en vertrek uit de kazerne heb je maximaal 1 1/2 minuut. En geloof me, dat is ruim voldoende.
Samen met het alarm gaat ook de printer een lijst geven met de basisinformatie in verband met de oproep. Als je vertrekt weet je meestal waar je naartoe moet maar de rest van de informatie moet je meestal via de computerterminal in de wagen opvragen.

Interventies tijdens onze stage
Geef toe, we zeggen allemaal dat het voor ons niet hoeft te branden, er moeten géén (zware) ongevallen gebeuren, ….. maar als je zo'n stage kan meemaken dan hoop je minstens op wat actie.
Wat dit laatste betreft geef ik een overzichtje van alle interventies die ik samen met collega Yves heb meegemaakt.
Per interventie probeer ik enkele typisch " Amerikaanse " toestanden iets nader toe te lichten.

Maandag 03/08/98
Na de verwelkoming vertrekken we met engine 64 naar het brandweerstation. Een stralende zon en 90° ( Farenheit ) Meer moet dat niet zijn ….
Het blijft de ganse dag opvallend rustig. Ze hebben ons elk een slaapplaats toegewezen en we hebben alle tijd om rustig de ganse kazerne van boven tot onder te bekijken en te keuren. Van elk voertuig krijgen we een meer dan uitstekende uitleg en je krijgt al snel het gevoel dat je hier thuis bent.
De Amerikaanse collega's zijn immers zéér vriendelijk en blijken ook een enorme interesse te hebben voor ons systeem, onze kazernes, onze uitrusting …..
Engine 64
We hadden voor wat fotomateriaal gezorgd en konden dus ervaringen uitwisselen.
Het meeste succes hadden wij met onze nieuwe helmen. Iedereen vond dit een ongelooflijk prachtig ding en iedereen wou hem ook eens passen.
Wie ooit naar de States zou gaan en verzamelaar is van brandweerspullen zal met dit type helm een ideale basis hebben voor een ruilhandel.
Voor de rest waren er bijna géén verschillen in de uitrusting.

Net zoals een soldaat overal zijn geweer meeneemt, zo nemen ze hier hun truck mee…
Op de middag een hamburger halen bij Mc Donalds of in de namiddag inkopen doen voor het avondmaal zal steeds gebeuren in team en met de truck. Ik zie het hier in België niet gebeuren.
Vermits het zo kalm is ( zelfs de collega's begrijpen het niet ) gaan we in de namiddag op stap. We bezoeken een paar andere stations en gaan eens kijken in een winkelcentrum ( volgens Amerikaanse norm – dus "enorm" groot ) waar we uitleg krijgen over brandveiligheid.
We leren ook dat elke wagen een afstandsbediening heeft waarmee de poorten van de andere kazernes in het district kunnen bediend worden. Het nut (en de bedoeling) daarvan zal je begrijpen tijdens de rest van dit verhaal.

Rond 17u00 krijgen we dan ( eindelijk ) onze eerste oproep. Het betreft een medische interventie voor een persoon die een allergische reactie doet. De patiënte wordt met de ziekenwagen en onder begeleiding van engine 64 overgebracht naar het ziekenhuis.

Op weg naar het ziekenhuis komt een tweede ( medische ) oproep binnen. Truck 64 wordt opgeroepen samen met de ziekenwagen van station 66. In station 64 wordt de lege plaats ingenomen door een autopomp van een nabijgelegen station. Dat is dus de reden waarom een universele afstandsbediening wordt gebruikt voor de toegang tot alle kazernes.
Een situatie zoals in België kennen ze ginder niet. Ze kunnen zich niet voorstellen dat wij beschikken over 2 autopompen, 1 elevator, 1 tankwagen, 2 materiaalwagens, 1 snelle hulpwagen, enz. …..en alles concentreren op één locatie. Zij gaan hun wagens verdelen over meerdere stations en zullen tijdens grotere interventies waarbij meerdere stations betrokken worden, hun wagenpark tijdelijk herverdelen om de aanrijtijden tijdens een interventie tot het minimum te beperken.

Bij de terugkeer van onze interventie krijgen we een derde oproep voor een verkeersongeval. Ik moet eerlijk bekennen dat ik mij nog steeds afvraag wat er precies gebeurd is. Bij aankomst zie ik een "aangereden" wagen waar ik ( hoe hard ik ook zoek ) niet de minste schram kan ontdekken. De bestuurder ( een oudere man ) ligt nochtans " op sterven " ???
De patiënt wordt met nekverband en al stevig vastgemaakt op een scoop en afgevoerd. Ik vond het de moeite niet om terug mee te rijden naar het ziekenhuis. Ik heb wel geleerd dat je elke mogelijkheid om een schadeclaim in te dienen voor 200 % moet benutten …

Terug in ons station en eindelijk etenstijd. Dagelijks is er minstens één man van dienst als (gelegenheids)kok en elk kan zijn bijdrage betalen voor de aankoop van het vlees en de groenten. Voor een paar dollar mag je dan mee aanschuiven aan tafel. Tijdens het eten komt oproep 4 binnen.
Een jongeman is in elkaar geslagen ( zomaar, beweert hij … ) en moet afgevoerd worden. Al met al valt de schade nog mee.
Truck 64
Rond 22u30 komt de verassing van de dag.
Als melding krijgen we " shooting " …..
Ze hadden ons tijdens de verwelkoming reeds uitgelegd dat dit type interventies niet zo ongewoon is. We hadden zelfs een demonstratie gekregen over het omdoen van een kogelvrije vest maar volgens de statistieken kwam dit soort "incident" maar om de twee maanden voor. Het aantal kon verhogen tot 2 per maand in die delen van Orange County die het dichtst bij Los Angeles waren gelegen.
Het was dus vertrekken met de kogelvrije vest onder de uitrusting. Zonder discussie en de wet gelijk voor iedereen. Risico's worden niet genomen.
Bij aankomst vonden een 18-jarige "zwaargewicht" ( van zo'n 150 kg ) met een schotwonde aan het been. De kogel was er dwars doorheen gegaan. Tijdens de eerste hulp komen permanent politiewagens aangereden. Toen we vertrokken naar het ziekenhuis heb ik er minimum 12 geteld. Je kan dus stellen dat het in de werkelijkheid is zoals in die films die we hier te zien krijgen. Alleen is het geluid van die rondvliegende kogels reeds lang verdwenen als wij ter plaatse komen.

Voor we kunnen genieten van onze eerste nachtrust krijgen we kort nadien een oproep voor een vechtpartij bij een bar. Een jonge kerel met bloedend gezicht en een wonde ter hoogte van het oog ( hij had niets gedaan …. ?? ) krijgt de raad om een taxi te nemen naar het ziekenhuis en zich te melden bij de spoedgevallen. Hij kan mee met de ziekenwagen als hij de prijs kan betalen …
Een taxi blijkt echter veel goedkoper te zijn. Waarom worden zoveel mensen die niets (?) hebben misdaan in elkaar geramd. Is dat de cultuur van Uncle Sam ?

Het is middernacht en gelukkig laten ze ons slapen tot de volgende morgen.

Dinsdag 04/08/98
Om 07u30 krijgen we een brandalarm vanuit een restaurant. Truck 64 gaat nu mee op interventie. Alles blijkt een loos alarm te zijn veroorzaakt door een airco-installatie waarvan de motor het voor de tweede maal heeft begeven.

Een half uur later zien we wat men bedoelt met gebruik en misbruik van 911. Voor deze medische oproep komen engine 64 en ET 64 ter plaatse. We volgen de gewone routine, draagberrie uithalen, medicijnenkoffer, zuurstof, medische koffer, enz. meenemen en met alles richting "slachtoffer". Voor de deur staat een jonge kerel in kamerjas. Als we willen binnengaan zegt hij doodleuk dat die oproep voor hem bedoeld was. Hij voelde zich niet lekker en had wat koorts.
De paramedics werken hun lijstje af. Bloeddruk nemen, hartslag nazien, …. En vullen netjes hun rapport in. De patiënt geniet aldus van een kort en gratis medisch onderzoekje. Binnen de kortste keren zijn we terug in het station. Het "slachtoffer" ligt vermoedelijk terug in zijn bed.

Tussen 09u00 en 12u00 gaan we op inspectieronde. Elke brandweerman krijgt een aantal adressen waar jaarlijks nazicht op brandveiligheid wordt voorzien. We controleren brandblussers, sprinklers, zekeringkasten en laten hier en daar een verlengsnoer weghalen. Wie niet in orde is gaat op het rapport en mag zich verwachten aan een tweede bezoek. Ze zijn wel strikt in hun voorschriften.

Voor de rest van de dag ( en de nacht ) krijgen we nog een 4-tal oproepen. Een lekkende hydrant gaan herstellen, een persoon met zelfmoordneigingen gaan kalmeren en ( alweer ) een patiënt die zich niet lekker voelt gaan uitleggen dat je in principe niet zal sterven omdat je moet kotsen, zijn zowat de gewone interventies.
Bij het verkeersongeval in het midden van de nacht ( auto lag naast de snelweg – 5 meter diep in een gracht ) konden we weinig helpen vermits de slachtoffer(s) spoorloos verdwenen waren.
Gelukkig zitten we de volgende twee dagen in Hollywood.

Vrijdag 07/08/98

Na het bezoek aan ECC blijft het in de namiddag en de verdere nacht betrekkelijk rustig. Een drietal medische oproepen ( ademhalingsprobleem, verzwikte enkel en hartklachten ) en een brandende matras op de pechstrook van de autosnelweg zijn de enige interventies.

Zaterdag 08/08/98
Vandaag zijn we met zijn allen uitgenodigd voor de "Grand Tour"
We bezoeken de havenbrandweer van Los Angeles, de kazerne van Riverside ( een van de meest recente ) de bosbrandweer van Hemet / Ryan Field en de luchthaven van Ontario.

Vandaag heb ik geleerd ( of beter gezegd "gehoord" ) dat een van de grote klachten van de brandweermannen betrekking heeft op het aantal mensen die beschikbaar mogen zijn.
Enerzijds beschikt het Rescue Team van Ontario Airport over een ultra moderne interventiewagen voorzien van o.a. een hydraulische arm met infrarood camera
( voor detectie van vuurhaarden binnen een vliegtuig ) maar anderzijds ontbreekt het personeel om dit voertuig te besturen.
Om het met de woorden van een Amerikaanse brandweerman te zeggen :
" Als het van de bureaucratie zou afhangen dan moet één brandweerman per interventievoertuig volstaan "

De bosbrandweer van Hemet / Ryan Field is maar een paar maand (fire season) per jaar operationeel.
De brandweermannen ( en vrouwen ) worden bij een oproep met behulp van een helikopter overgebracht naar de plaats van de brand. Hun voornaamste taak bestaat hierin dat ze brandgangen moeten proberen te maken om het oprukkende vuur tegen te houden. Ze zijn vaak voor meerdere dagen op interventie. Het blussen zelf wordt grotendeels uitgevoerd door vliegtuigen die een soort brandvertragende gel over het struikgewas dumpen.
"Fire season" start in mei / juni en sluit in oktober / november ( afhankelijk van het weer ) In de wintermaanden worden de brandweerlui van Ryan Field in andere stations gekazerneerd.

Ziekenvervoer … Zéér efficiënt en zéér duur…
De ziekenwagen die ter beschikking staat in station 64 is niet de eigendom van de brandweer maar behoort toe aan een private maatschappij. Deze ziekenwagen wordt samen met de ET's ( emergency technicians ) onder contract geplaatst bij de gemeente op basis van een 60 % – 40 % overeenkomst. ( 40 % voor de gemeente )
Ziekenvervoer kan oplopen van 600 $ tot 2000 $, afhankelijk van de afstand naar het erkende ziekenhuis of " trauma – center "
Deze centra zijn immers permanent bemand met alle noodzakelijk geneesheren – specialisten.
Wie in de USA niet of onvoldoende verzekerd is, zal dus in bepaalde gevallen moeten opdraaien voor de kosten van het dringend vervoer.
Het doet dus pijn om te zien dat een oudere dame met erge klachten, in paniek en ondanks de tranen, niet kan overgebracht worden na onze tussenkomst. Een alternatief is er wel onder de vorm van een soort " gezondheidscentrum " ( met betaalbare medische tussenkomsten ) maar voor transport moet de dame in kwestie zelf zorgen …..
Ik geef wel toe dat onze collega's op géén enkele manier het zéér dure ziekenvervoer gaan uitbuiten en steeds met de patiënt gaan overleggen indien er onvoldoende dekking is vanuit een of andere verzekering. Ze gaan alle alternatieven voorleggen maar het systeem " no money, no cure" is hier wel van toepassing. Hier leer je pas het verschil kennen tussen "arm" en "rijk" of tussen "( goed )verzekerd" en "niet verzekerd"
Je moet het maar meemaken, ernstig ziek worden en niet correct verzekerd zijn.

ET 64 – Zéér compleet, zéér efficiënt en vooral zéér duur ….

Verder is het ons opgevallen dat bij elke interventie gebruik wordt gemaakt van medische (wegwerp)handschoenen. Vanaf de eerste dag hadden ze ons geleerd dat je géén enkele patiënt mag aanraken zonder handschoenen. Elke brandweerman heeft een heilige schrik voor een of andere besmetting. Het is een voorbeeld die wij hier in België ook zouden kunnen volgen.

Tenslotte nog een korte beschrijving van de procedures bij medische tussenkomsten. Nadat men op de plaats van interventie is gekomen, start de routine.
Koffer met medicatie, zuurstof, …. worden binnengebracht. De patiënt ondergaat een eerste medische controle ( hartslag, bloeddruk, …. ) waarbij de captain nauwgezet zijn lijst gaat afpunten. Alles volgens het boekje …. Indien volgens de ernst van de situatie het nodig is, wordt een radiofonische verbinding gelegd met het ziekenhuis. Engine 64 beschikt hiervoor over een speciale koffer met alle apparatuur om deze verbinding te maken. De paramedics rapporteren hun reeds uitgevoerde tussenkomsten en krijgen via de radio aanvullende instructies.
Alle gesprekken tussen de ziekenwagen en het hospitaal worden opgenomen op band. Op die manier zijn er later géén discussies mogelijk.
We konden in de dienst spoedgevallen een bezoek brengen aan deze "dispatch" In de permanent bemande ruimte worden alle instructies m.b.t. tussenkomsten van de paramedics opgenomen, verwerkt en bijgestuurd.
Opnieuw zie je hier dat die eeuwige vrees voor een schadeclaim over het hoofd van elke hulpverlener blijft hangen vermits die ene " fout " een fortuin kan kosten.

Woensdag 12/08/98
Het is vandaag de laatste dag dat we samen met de mannen van station 64 op interventie kunnen. De twee resterende dagen gaan we naar Las Vegas en zaterdag zit de reis erop.
De dag start om 07u00 met een medische oproep ( zware astma aanval ) en twee uur later is er een tweede medische tussenkomst ( man bewusteloos gevallen )
Om 10u00 komt een oproep binnen voor de battalion chief. We hebben geluk en mogen samen met hem op interventie.
Het betreft een dodelijk verkeersongeval op de snelweg. De ploeg van een ander station is reeds ter plaatse
Een vrachtwagen die niet tijdig kon remmen voor een file is dwars over de snelweg gekanteld. In zijn val heeft hij een jeep verpletterd.

Verkeersongeval op de snelweg – 1 dode

Het slachtoffer is "verpletterd" en de officier moet ter plaatse zijn bij het verwijderen van het lichaam. De snelweg is volledig afgesloten en binnen de afgebakende zone
( restricted area ) is met uitzondering van de hulpdiensten, niemand toegelaten.

Het verwijderen van het lichaam neemt veel tijd in beslag. Ondertussen zijn op de grens van de plaats van het ongeval reeds een aantal camera's opgesteld.
De schotelantennes staan klaar en in station 64 kunnen ze de tussenkomst live volgen op televisie. Dat is pas Amerika.
Als bovendien rond de middag een colli wordt afgeleverd met hamburgers ( met de groeten van die grote keten ) en een vat met ijskoude limonade dan ga je gewoon doen als de rest. Een lunch tussendoor op de snelweg, waarom niet. Het slachtoffer was toch reeds overleden…

Keep smiling, we are on television …..

Voor de rest van de dag nog een paar medische tussenkomsten gehad met als enige vermeldenswaardige oproep een overdosis drugs toegediend in het park. Bij aankomst zien we twee verdachte types, redelijk verwilderd en met smerige kleren, echte junkies is mijn eerste indruk. Maar ik moet gas terugnemen als ze hun badge bovenhalen. Ik heb nu ook kennis gemaakt met undercover agenten of infiltranten …

Zaterdag 15/08/98
Twee zaken op ons programma.
Een gezamenlijk ontbijt met de officieren van Orange County die het mogelijk hebben gemaakt dat wij deze stage konden volgen en afscheid nemen van de States.

En geloof het of niet, we kregen een woningbrand als afsluiter.
14 dagen op stage in Amerika en géén vuur zien behalve op dat moment dat je naar huis moet. Je zou als brandweerman voor minder je d….. in je g … breken.