|
Organisatie: Opstal Marc Hoofd Kris (brandweer Zaventem) Deelnemers : Poppe Peter Paulusse Peter Slabbekoorn Chris Jan (brandweer terneuzen, Nl) Jansen Luc (brandweer Hoogstraten) Gahete David Voet Erik Van Leemput Fernand Van Noten Philippe (brandweer Duffel) De Waele Lucien De Clerq Daniel (brandweer Nevele) |
|
Zondag 12 september : landing van vlucht UA951 (Boeing 767-300) omstreeks 15h11 op Dulles Intl Airport. De vlucht naar Washington verliep vlot. Dit kon niet gezegd worden van de immigratieprocedure. Lange wacht rij en bijgevolg duurde dit iets meer dan een uur. De handigheid van een elektronisch ticket voor een groep hield bijna iemand tegen, hij kon immers zijn terugreis ticket niet laten zien. Het oppikken van de huurwagens verliep vrij vlot, zodat we konden vertrekken naar Norfolk. Na een korte stop om iets te eten kwamen we in Norfolk aan omstreeks 22 uur waarna we rechtstreeks ons hotel opzochten teneinde goed uitgerust aan onze stage te kunnen beginnen.
Maandagmorgen werden we aan het hotel opgehaald door Chief Hawkins. Samen gingen we ontbijten waarbij we rustig over de komende week overlegden. Daarna was het naar post 9 om eerst uitrukkledij te halen, daarop volgde een stop voor bedlinnen en ten slotte wat administratie, het zogenaamde “waiver” formulier. Nu we downtown waren wandelden we even tot aan de USS Wisconsin die hier als museumschip aangemeerd ligt. Best alm een indrukwekkende verschijning. Na de middag werden de mensen over de posten verdeeld, zijnde 6 personen in Norfolk en zes in het zusterstadje Portsmouth. Eens aangekomen op mijn post kreeg ik ook een draagbare radio ter beschikking zodat ik wat kon volgen wat er gebeurde. Zo te horen rukte iedereen deze eerste avond en nacht al enkele keren uit.
Dinsdag stond een 24 uur shift ride-along gepland. Woensdag is het opnieuw verzamelen geblazen voor enkele bezoeken. Iedereen rukte meerdere malen uit, geen spectaculaire zaken echter. Ondertussen volgen we de weg van Hurricane Ivan op TV. Het is niet uitgesloten dat hij tegen het einde van de week ons pad kruist.
Op woensdagmorgen verzamelen we in Norfolk op post 1 en na een ontbijtje bij Mc Donalds vertrekken we met zijn allen naar de maintenance facility. Deze faciliteit is er voor alle wagens welke eigendom zijn van de stad. Het is dan ook best een aardig terrein. De brandweer heeft er wel zijn eigen afdeling met enkele gespecialiseerde mechaniekers. Het was best een interessant bezoek, vooral daar we ook konden spreken over de aankoopprocedures, … Tijdens ons bezoek aan de maintenance begon het stevig te onweren. De resten van een vorige orkaan kwamen wat roet in het eten gooien Het was dan ook lopen om niet al te nat in de wagens te komen. Tweede stop voor de dag is de 911 centrale. Door het hevige onweer dienen we even te wachten daar men voor het moment overspoeld was door oproepen. Downtown blijken verschillende straten ondergelopen te zijn tot wel een halve meter hoog. Ondertussen krijgen we dan een uitleg over hoe men vorig jaar de orkaan Isabelle verwerkte. De hierin verwerkte foto’s zijn best de moeite. Het blijkt dat bijna 80% van de stad was onder water gelopen. Uiteindelijk wordt het wat rustiger en kunnen we dan toch de 911 centrale binnen. Zoals steeds kijken we met bewondering naar de infrastructuur en de snelheid waarmee de oproepen worden beantwoord en de hulp wordt uitgestuurd. Voor de middagpauze rijden we Downtown naar de Mac Arthur Mall, alwaar men in de food-court keuze heeft uit diverse specialiteiten. Na de lunch begeven we ons naar Portsmouth waar we eveneens de 911 centrale bezoeken. Tweede stop aldaar is het trainingscentrum. Alhoewel er geen brandgebouw is heeft men er best wel enkele aardige set-ups, onder andere voor adembeschermingstraining.Na de verschillende bezoeken brengen we iedereen terug naar de post in tijd voor het avondmaal.
Donderdag was een 24 uur ride along dag, doch het bleef ijzig kalm in de gehele stad. Weinig interventies.
Vrijdag was het zeer vroeg verzamelen gezien we reeds om 8 uur aan de navy basis dienden te zijn. We bezochten eerst de navy firefighting school welke vlak naast de navy basis gelegen is op openbaar terrein. Men beschikt over verschillende gebouwen waar men met behulp van propaan blusoefeningen houdt. Deze school traint jaarlijks maar liefst 15000 mensen. Enkele van de oefeningen welke we konden observeren waren best de moeite. Als kers op de taart kregen we een speciale vlag overhandigd door de verantwoordelijke welke onze rondleiding verzorgde. Blijkbaar een uniek gebeuren. Daarna reden we verder naar de basis. Dankzij de begeleiding werden we niet eens gecontroleerd en konden we vrij de basis oprijden. We reden op enkele meters voorbij de aanwezige vloot. Wetende dat Norfolk de grootste marinebasis is voor de Atlantische oceaan was dit zeker indrukwekkend. Duikboten, destroyers, vliegdekschepen,…Voornamelijk nucleaire vaartuigen. Ons doel was de landingsstrip van de support vliegtuigen. Aldaar konden we de plaatselijke blusvoertuigen bewonderen en een ritje maken. Na de navy basis passeerden we nog even aan de training academy van Norfolk. Voor de lunch begaven we ons naar de Mc Arthur mall, waar we iedereen enkele uurtjes vrij gaven om te eten en even in de winkeltjes binnen te lopen. Omstreeks 15 uur begaven we ons naar het headquarters waar we enkele T shirts en certificaten kregen en een poosje met de fire chief van Norfolk spraken. 's Avonds waren we uitgenodigd om samen met enkele brandweermannen nog even te gaan stappen. Probleem voor deze van onze groep die in Portsmouth verblijven in de vorm van een totaal alcoholverbod en tegen negen uur terug binnen. Eentje paste dan maar, twee gingen effectief vroeg terug en twee anderen brachten de nacht in Norfolk door. (drie personen uit onze groep waren bij een captain thuis uitgenodigd voor het avondmaal)
Zaterdag stond opnieuw ride along op het menu.
Zondag verzamelden we omstreeks 9 uur om naar Williamsburg te rijden waar we de koloniale site bezochten. Omstreeks 3 uur keerden we terug naar Norfolk en reden rechtstreeks door naar Virginia Beach voor het afscheidsdiner. De keuze was gevallen op Rubee’s, een sea food restaurant. Iedereen liet het zich smaken en na het eten werden enkele geschenken overhandigd. Daarna iedereen voor de laatste nacht terug naar de post. Helaas zaten er geen goede oproepen meer tussen. Evenwel is iedereen dik tevreden omtrent zijn verblijf, en maakten ze allemaal wel iets interessants mee.
Maandagmorgen is het vroeg dag, vanaf 5 uur wordt reeds gestart met het verzamelen. Het laden van alle bagage heeft wat voeten in de dijk. Om iets na 7 vertrekken we dan richting Atlantic city. Onderweg stoppen we rond tien uur voor een stevig ontbijt welke eigenlijk ook als middagmaal kan dienen. Nna een ritje van 4 uur nemen we de Cape May – Lewes ferry. Een uurtje varen en we zijn aangkomen in het pitoreske Cape May alwaar we gedurende anderhalf uur rondkuieren. Daarna rijden we verder tot Atlantic City. We verblijven in Ceasars. Eerste even de beentjes strekken, een drankje en dan een buffet all you can eat, waarna we een lange wandeling maken en de avond afsluiten met een gokje. Het weer is ondertussen stukken beter dan de voorbije dagen.
Dinsdag is het uitslapen. Enkele vroege vogels maken nog een wandeling op de boardwalk en dan vertrekken we tegen de middag naar New York. We kozen er dit keer voor om via Staten Island en Brooklyn te rijden in plaats van rechtstreeks Manhatten binnen te rijden. In Brooklyn maken we dan ook eerst een stop in Middagh Street waar we de plaatselijke brandweerkazerne bezoeken. We waren speciaal naar daar gereden om die vergeten foto van de vorige stage dan toch te gaan nemen. Op ons verzoek werd de poort helemaal gesloten zodat we ze konden fotograferen, maar toen kwam er een oproep binnen en moesten we wegspringen voor de uitrukkende voertuigen. Na het vertrek van de uitrukkende ploeg hadden we alle tijd om de bewuste foto van de beschilderde poort te nemen en daarna te gaan genieten van het mooie uitzicht op het Zuiden van Manhatten. Daarna naar het hotel. Na een korte verfrissing nemen we de benenwagen en bezoeken we de kazerne van Rescue 1. We krijgen een eerste klas rondleiding en iedereen is in de gelegenheid om enkele T shirts e.d. te kopen.. Volgende halte is de Empire state building, waar we dankzij de brandweerpas met een flinke korting naar boven kunnen. We komen op het observatiedek aan op het moment dat de laatste zonnestralen hun werk doen. Het zicht is adembenemend. Na het bezoek gaan we naar de Subway om een broodje en daarna kan wie het wil nog even de bloemetjes buiten zetten. Morgen zetten we ons bezoek aan New York verder bij ondertussen tropische temperaturen.
De volgende morgen nemen we de metro. Steeds weer een ervaring op zich in New York. Onze eerste stop is Battery park volledig in het zuiden van Manhatten. In het park vinden we de bol terug die vroeger tussen de WTC torens stond en die hier nu staat zoals hij werd terug gevonden. Daarna wandelen we tot aan de waterkant om vervolgens richting zwaar bewaakt Wall Street te trekken. Van hieruit is het kortbij naar Ground Zero. Aldaar bezoeken we het nu heropende station 10 van de FDNY. Op ground zero kan je tegenwoordig terug de metro nemen wat we dan ook doen. Onze volgende bestemming is het Fire Museum. Hier verblijven we een uurtje. Vervolgens begeven we ons te voet richting Chinatown. In Little Italy blijken feesten aan de gang te zijn en we profiteren ervan om aan een van de vele kraampjes een lunch uit het vuistje te kopen. Omstreeks twee uur nemen we terug de metro richting Central Park. Na een kort geleid gedeelte splitsen we ons op met afspraak om 17 uur in het hotel. Om 17 uur sporen we opnieuw met de metro richting Wall street. Van hieruit gaan we te voet naar de Brooklyn bridge waar we tot halfweg stappen. Volgende halte is pier 17 waar naast de shops tevens een food court aanwezig is. Vervolgens trekken we rustig richting times square van waaruit we terug richting hotel wandelen.
Donderdagmorgen vertrekken we rond 9 uur richting The Bronx. Bedoeling is een voertuig te gaan bekijken van de brandweer welke zeer speciaal is beschilderd. We hebben geen geluk, ze zijn niet in de kazerne en worden ook niet snel terug verwacht. We vertrekken dan maar en verlaten New York richting Philadelphia waar we rond de middag in old downtwon een chease steak gaan eten. We blijven ongeveer twee uur in Philadelphia en spreken terug af aan de wagens. Een van ons slaagt er echter niet in de wagens terug te vinden. Gelukkig vinden we hem zelf snel terug. We verlaten Philly en rijden naar de Arundel Mills, een groot shopping center waar we iedereen een paar uur vrij laten om te shoppen vooraleer we verder rijden naar Fairfax. Na wat file arriveren we in het hotel. Het zwembad is helaas reeds gesloten voor het seizoen. Even shoppen om wat drank en chips voor vanavond te halen en dan kunnen we gaan eten. We gaan naar een Outback steakhouse. s’Avonds genieten we in het hotel met zijn allen van een drankje.
Vrijdag staat voor onze laatste volledige dag een bezoek aan Washington DC gepland. Met de wagens rijden we eerst naar Arlington Cemetery, waar we te voet de belangrijkste plaatsen aandoen. Oa. de wachtwisseling aan de tombe van de onbekende soldaat is een stop waard. Na het kerkhof steken we de potomac over om aan de mall de belangrijkste monumenten te bezoeken. Het Lincoln memorial, Korea en Vietnam memorial, washington monument, Roosevelt memorial, … Ook het nieuwe WW 2 memorial is nu open. Het werd een best indrukwekkend monument. Na de wagens herplaatst te hebben wegens beperkte parkeerduur bezoeken we het nieuwe Holocaust museum. Tot slot bezoeken we ook het witte huis, en de nabijgelegen brandweerkazerne. Helaas is ook hier de nieuwe ladderwagen niet aanwezig.
Na een laatste nacht in de VS rijden we op zaterdag morgen naar de Springfield Mall. In dit winkelcentrum zullen we de laatste uren van onze reis doorbrengen en lunchen. We nemen ruimschoots de tijd zodat we ook via een rustige weg naar de luchthaven kunnen rijden. Eerst wordt iedereen aan de terminal afgezet, waarna de huurwagens worden ingeleverd. Et inchecken neemt vrij veel tijd in beslag en dan is er nog de security. Zonder je schoenen uit te doen raak je hier blijkbaar niet meer door. Twee onder ons dienen hun handbagage te openen. Uiteindelijk geraken we toch aan de vlieger en vertrekken we op tijd richting Brussel. Het werd opnieuw een prachtige en onvergetelijke reis.
