Zondag 12/10 tot en met zondag 26/10 |
 |
Stage blogs
Blog houston - Blog houston - Blog Houston
----------------------------------------------------------------------------------------
Texas - Houston - Brandweer Houston - local341 Brandweer Houston
Brandweerschool teex
Enkele sites ivm onze toeristische activiteiten:
http://www.fortworth.com -http://www.dallascityhall.com - http://www.ci.austin.tx.us - http://www.sanantonio.gov - http://www.nasa.gov - http://www.seaworld.com
BRANDWEERSTAGE HOUSTON, TEXAS
2008
Na maanden van zoeken naar de perfecte stageplaats, het leggen van contacten, het
uitwerken van programma’s en het wachten op de toelating, is de kogel nu eindelijk
door de kerk. Een dienst welke reeds lang op ons verlanglijstje stond….Houston Fire
Department!
Na Dallas ’97, Austin ’03 en Corpus Christi ’06 heeft de VZW Fire Observers
weer de weg gevonden naar “The Lone Star State”.
De stad Houston is met haar ongeveer 2,5 miljoen inwoners zowat de 4de grootste stad van
de verenigde Staten. Elke dag loopt dit aantal echter hoog op door de verkeerstrafiek, de
werkgelegenheid, de industrie en het toerisme. Houston zelf beslaat ongeveer 1600 km², is
de grootste stad van de staat Texas en tevens de grootste stad van de Golfkust. De
criminaliteit tiert er welig, zeker na de massaverhuizing uit de New Orleans area na
Katrina, wat het ook voor ons wel vrij interessant maakt om er een stage te lopen.
De Houston Fire Department neemt de hulpverlening voor zich waar, evenals de medische
tussenkomsten. Het is één van de grootste en drukste korpsen in Amerika. Het telt zo
maar eventjes 90 posten van waaruit 87 autopompen, 42 ladderwagens en 80 ziekenwagens
uitrukken. De cijfers spreken van 47044 brandweergerelateerde oproepen in 2006 en 232286
medische tussenkomsten in hetzelfde jaar. HFD heeft haar eigen brandweerschool,
911-center, Fire Museum, luchthavenbrandweerdienst, ….wat natuurlijk allemaal op ons
lijstje staat. Naast reddings- en blusboten, een mobiel commandocentrum, reddingswagens,
luchtvaartbrandweerwagens heeft HFD nog tal van andere voertuigen in haar Special Ops
Division waaronder enkele HazMat trucks, wagens die worden ingezet bij interventies met
gevaarlijke stoffen. De chemie en petrochemie is duidelijk aanwezig in Houston, HFD heeft
dan ook het grootste en drukste HazMat team van de VS.
Na ons verblijf bij de brandweer gaan we Texas ook op de toeristische manier verkennen. Zo
gaan we ondermeer naar Houston zelf maar ook het Johnson Space Center, The Alamo, Sea
World en verblijven we in verschillende steden zoals Austin, San Antonio, Forth Worth en
Dallas. Het ziet er naar uit dat het weer een prachtige stage zal worden dus inschrijven
is de boodschap!
Stageverslag Houston 2008
Van 12 tot 26 Oktober was een groep Fireobservers te gast bij Houston Fire Dept. Het
beloofde alvast een drukke en leerrijke stage te worden. Zeker omdat HFD de 4de grootste
brandweerdienst is in de US. 90 posten met 86 autopompen, 37 ladders en 81 ziekenwagens,
aangevuld met waterreddingsteams, OGS teams, technische hulpverleningsploegen en noem maar
op.
We waren met 16 bevoorrechten om deze stage te doen waaronder verbazend veel korporaals en
sergeanten. De begeleiders waren Carl (brandweerman te Lennik) , Marc (Luitenant te
Zaventem) en Fred (Brandweerman te Geraardsbergen)
Iedereen zat te popelen om te vertrekken en zondagmorgen 12 oktober was het dan zover. Er
was om 07u afgesproken op Zaventem. Tijd genoeg dus voor een koffie bij de nieuwe
Starbucks op de luchthaven, kwestie van in de stemming te komen. Rond 10 u vertok DL0125
van Delta Airlines vanop Brussels Airport naar Atlanta International. Een lange vlucht van
een 7-tal uur. Daar aangekomen was het tijd voor een hapje en een drankje na de customs en
homeland security te passeren natuurlijk. Wat had u nu gedacht: hamburgers, gefrituurde
kip, bekers cola van een halve liter. This had to be the USA. Er stond ons nog een
verbindingsvlucht te wachten naar Houston. Daar aangekomen was het tijd om ons transport
op te halen. We hadden gekozen voor 3 minivans, maar toch trachtten de baliebedienden ons
3 grote SUV’s aan te smeren. Het is ze niet gelukt en dus gingen we op weg naar het
rental car center om de wagens op te halen. 3 Dodge Caravans werden volgeladen met bagage
en we waren op weg. Onze bestemming : Wingate by Wyndham Houston. Een verbazend goed hotel
met zwembad. Na een zwempartijtje gingen we met zijn allen nog een half koebeest gaan
verorberen en kropen we moe maar voldaan in ons bed.
Maandagmorgen was iedereen al vroeg uit de veren. Na een klein ontbijtje gingen we terug
naar de wagens. Even later kwam de man aan die alles voor ons had mogelijk gemaakt hier in
Houston, Captain Ponce-Lopez van HFD. Ook zijn assistent Al Bennet was erbij. Walter en
Patrick reden met Al mee en de rest volgde in onze wagens. Op naar het hoofdkwartier om de
papierwinkel in orde te maken. Daarna gingen we naar een supermarkt om kussens en een
slaapzak te halen. Dit bleek later zeker geen overbodige luxe aangezien de gemiddelde
slaapkamer in de kazernes voorzien was van airco, ventilatoren , … en dus bijna
aanvoelde alsof je in een diepvries lag. Toen kwam voor velen het grote moment namelijk de
station assignments. Wie kwam waar te verblijven, gingen we daar wel iets zien, reden ze
daar wel wat buiten?, … . Vele vragen van onze deelnemers, maar geen nood. Cpt. Ponce
had voor ons de drukste kazernes geregeld. De kazernes van district 68 en district 46
werden onze gasten.
Bert en Perry zaten in station 25, Antoine en Luc in 35, Carl en Patrick in 46, Martin en
Ko in 51, Marc en Michael in 68, Ik en Philippe in 73 en Maurice en Walter in 82. De stage
kon nu eindelijk beginnen. Station 73 was eigenlijk de minst drukke kazerne van district
68 en er stond een autopomp, een ambulance en een squad. Die squad is een Chevy Silverado
met een kastopbouw en word bemand door 2 paramedics. Je kan dit voertuig vergelijken met
een soort MUG. We werden verwelkomt door de shift-captain en de crews waarna we een
rondleiding en een slaapplaats kregen. Een bezoekje aan de lokale supermarkt was nodig om
de ingrediënten voor het avondmaal aan te kopen. Ik ging mee met de pompwagen en Philippe
ging met de ambulance mee. Na het avondmaal en de eerste uitrukken (allemaal medical
calls) werd er nog druk gepraat met de mannen over procedures, standing orders, en alle
andere aspecten van het brandweer en DGH leven in België en de USA. ’s Nachts sprong
het licht geregeld aan en ging het alarm voor diverse oproepen waarvan het grootste deel
medische interventies.
Gedurende onze stageweek kwamen we elkaar geregeld tegen op interventies.
Verkeersongevallen, woningbranden, appartementsbranden, Vuilbakken en autobranden, overal
stuurden ze wel een hele zwik autopompen en ladderwagens naartoe waardoor we mekaar
geregeld zagen. Zeker ook door het feit dat we in kazernes zaten die op slechts enkele
kilometers van elkaar verwijderd waren.
Ik probeer om ’s avonds mijn blog wat bij te werken maar meestal lukt dit toch niet.
Ik zit nog maar net voor de computer en hopla : “TUUT TUUT TUUT Assigned apparatus:
E68, E73, E10, E82, L82, L51, D68, D74, SF 02, SQ73, A83 Appartment Fire” Bleek het
ter plaatse te gaan om een vervallen appartementsgebouw waar men enkele telefoonboeken had
in brand gestoken.
Terug in de kazerne gaan we opnieuw aan het koken, maar het duurt niet lang of we worden
opnieuw allerlei vragen gesteld over de werking in België. ’s Nachts gaat Philippe
mee met de engine en dan rijden ze natuurlijk uit voor brand. 2 keer zelfs. Om 05u:
iedereen ligt vredig te slapen en plots : “ TUUT TUUT TUUT Squad 73 please respond to
an appartment fire at Kingsgate appartments . Reports of 2 burn victims, supervisor 82
out”. Ik kruip in de squad en de mannen zeggen al meteen: “this is going to be a
big one”. Ter plaatse bleek het ook een “big one”. In 1 van de
appartementen had een korte maar hevige brand gewoed. 1 slachtoffer was reeds naar het
ziekenhuis gevoerd. Een ander waren de squad en ambulanceverplegers aan het reanimeren.
Wij (sq73) waren ter plaatse geroepen om de veiligheid van de eigen manschappen te
verzekeren.
Zoals overal in de US zijn het overgrote deel van hun tussenkomsten van medische aard. Zo
ook in station 73. Men heeft daar ongeveer een 20-tal oproepen per dag waarvan er
gemiddeld 2 van niet medische aard zijn. We gaan dus allebei geregeld mee met squad en
ambulance waarbij onze hulp bij de interventie ten zeerste geapprecieerd word door de
crews. Hierdoor konden we ook een blik werpen op een Amerikaanse spoedopname. Daar kunnen
ze bij ons nog iets van leren.
Ondertussen kom je hier en daar onze andere fire-observers tegen en worden de verhalen
uitgewisseld. Bijna iedereen heeft al een shooting meegemaakt. Behalve wij natuurlijk. Het
is ondertussen al vrijdag en de mannen zeggen dat het vandaag wel prijs zal zijn. Dat
zeggen ze ondertussen elke dag ? . Om 02 uur ’s nachts horen we enkele knallen.
“Gear up, guys” zegt de captain en de mannen doen hun interventiekledij aan. Ik
weet niet goed wat er gebeurd en op dat moment gaat de bel. E73 please respond to a
shooting. Aha dus dat waren die knallen. We moesten naar een dancing tegen da kazerne waar
het intussen al wemelde van de politie. Ter plaatse bleek het te gaan om een aanrijding
waarbij 1 van de chauffeurs op de andere had geschoten. Deze man was geraakt in been met
een arteriële bloeding tot gevolg. Hierdoor moesten we met hem naar een level 1 trauma
center downtown. In dit enorme ziekenhuis stonden reeds een 5 tal artsen en nog zoveel
verpleegkundigen te wachten, waarna de pt recht naar de OK werd gebracht. Dit ziekenhuis
bleek ook te beschikken over een trauma-helikopter, maar deze was op interventie.
Tijdens onze stage had Cpt Ponce ook een aantal bezoeken voor ons geregeld. Zo kregen we
de 911-centrale en het centrale magazijn te zien, gingen we langs op de training academie
en bij de luchthavenbrandweer. De crashtenders werden buiten gereden en we kregen uitleg
over hun werking. Op de training academie werd een vloeistofbrand gedemonstreerd en
mochten we de splinternieuwe simulator bekijken. Een fantastisch staaltje informatica
waarin ze chiefs konden trainen op alle mogelijke vlakken van commando voeren op
interventie.
Ook het fire-museum mocht niet op het programma ontbreken. Het was gevestigd in een
prachtige oude kazerne. Maurice schonk zijn helm aan het museum en daarna werd de voorraad
t-shirts in de shop van het museum geplunderd.
Zondag 19 oktober werden we door de crew van station 73 vergast op een feestje. ’s
Morgens kwam 1 van de mannen aangereden met zijn jeep met daarachter een gigantische
barbecue. Tussen de interventies door werd het vlees gemarineerd en de groenten gesneden.
Tegen de avond aan kwamen de vrouwen en kinderen langs om later samen te eten. Het rook
allemaal fantastisch, maar het avondmaal werd toch nog 3 keer onderbroken voor enkele
oproepen.
Maandag 20 oktober was de stage afgelopen. We ontmoetten Cpt Ponce op station 25 die ons
prompt uitnodigde om nog eens terug te komen. Cadeautjes werden uitgewisseld en we gingen
op weg. Onze eerste bestemming was het Lyndon B. Johnson space center. Een bezoek aan dit
ruimtevaartcentrum was heel indrukwekkend. Van hieruit werden indertijd verschillende
apollo missies in goede banen geleid. Na de tram tour waarbij je het hele complex te zien
kreeg gingen we weer op weg. We reden verder naar college station. Aangekomen in het hotel
doken enkele ijsberen weer het zwembad in. Nadien gingen we allen opnieuw een halve koe
verorberen.
Dinsdag 21 oktober was het bezoek aan TEEX gepland. TEEX is een enorme training facility
waar een brandweerman op werkelijk alle soorten interventies kan getraind worden. Een
serieuze wandeling later kwamen we aan in “Disaster City” . Hier traint met op
urban search and rescue . Heel indrukwekkend als je een gans dorp voor je in puin ziet
liggen. Na TEEX reden we verder naar onze volgende verblijfplaats: de Country inn and
suites in Forth Worth.
Woensdag 22 oktober gingen we naar Dallas. Een grote stad met een mooie skyline die reeds
van ver te zien was. Een bezoek aan het 6th Floor museum mocht uiteraard niet ontbreken.
Dit museum ligt in het oude Texas school book depository en het is vanaf deze plaats dat
president John F. Kennedy werd neegeschoten. Op de verdieping vanwaar het fatale schot is
afgevuurd is een mooie audiotentoonstelling ingericht over de laatste 3 jaar van het leven
van Kennedy. De cubaanse rakettencrisis, de racistische protestacties, het leven van het
gezin Kennedy, ... tot het moment van de moord. De laatste uren van zijn leven zijn
prachtig in beeld gebracht. Na het bezoek aan het museum kregen we beneden op straat nog
een echte cattle-drive te zien als promotiemiddel voor de rodeo-week. Hierna gingen we nog
wat rondwandelen in de stad en belden we nog even aan in een kazerne van Dallas Fire Dept.
Die avond gingen we naar de stockyards in Forth Worth.
Donderdag 23 Oktober reden we van Forth Worth naar San Antonio via de hoofdstad van Texas
nl Austin. Hier ben ik grandioos verkeerd gereden waardoor de groep in station 1 moest
wachten tot ik deze kazerne eindelijk had gevonden. Shit happens! Patrick had een bezoekje
voor ons geregeld aan station 1 en nadat de nodige T-shirts van eigenaar waren gewisseld,
trokken we de stad in. Een biertje in een bar later bezochten enkele mannen het State
Capitole Building, waar we uitleg kregen over de geschiedenis van texas en de werking van
kamer en senaat. Na ons bezoek gingen we terug naar station 1 om de wagens op te pikken en
onze weg naar San Antonio verder te zetten. Aangekomen in het hotel “Riverwalk
plaza” werden de kamers verdeeld en even later gingen we de riverwalk verkennen. Een
wandelingetje langs de rivier en een pintje in het Hard Rock café mochten niet ontbreken.
Ook het lokale shoppingcenter kreeg een bezoekje. In dit shoppingcenter gingen we dineren
bij een italiaan.
Vrijdag 24 Oktober: Iedereen was vroeg uit de veren en we reden naar The Alamo. Dit oude
missiegebouw was het strijdtoneel voor een grootse strijd tussen leden van de texaanse
onafhankelijkheidsbeweging (oa Davy Crocket en Jim Bowie) en het mexicaanse leger onder
leiding van generaal Santa Anna . Hierna reden we naar Sea World. Een attractiepark
gelegen net buiten San Antonio. Een ganse dag werd er genoten van adembenemende shows met
dolfijnen, orka’s en zeeleeuwen. Ook de rollercoasters van het park werden aangedaan
waarbij we captain Mo van zijn schrik voor deze dingen afhielpen. Mission Accomplished!
S’avonds hadden we nog een lange rit terug naar Houston voor de boeg. Iedereen kroop
moe in bed. Het zat erop. Houston 2008 was voorbij.
Zaterdag 25 oktober leverden we onze wagens in en begonnen we aan onze terugreis naar
België.
Alle leden van de groep zijn een onvergetelijke situatie rijker.
Met Vriendelijke Groeten,
Fred
